Kościół św. Jakuba w Toruniu

Kościół Świętych Apostołów Jakuba i Filipa w Toruniu, położony przy wschodnim narożniku Rynku Nowomiejskiego, to istotny przykład ceglanej architektury basenu Morza Bałtyckiego, jego historia sięga 1309 roku, kiedy zaczęto budowę prezbiterium. W XIV wieku świątynię przejęły cysterki, a później benedyktynki. Od 1557 do 1667 roku kościół był w rękach gminy ewangelickiej, następnie ponownie oddany benedyktynkom. Ze względu na bogactwo detali architektonicznych, zjawiskowy układ przestrzenny wnętrza oraz cenne zabytki, takie jak XIV-wieczne malowidła ścienne, mistyczny krucyfiks i figura Matki Boskiej, kościół odgrywa ważną rolę w lokalnej kulturze. Charakterystyczna bryła kościoła posiada rzadko spotykany na terenie Ziemi chełmińskiej układ bazyliki trójnawowej z emporami. Prezbiterium zyskało bogactwo dekoracji architektonicznej, w tym ceramiczną inskrypcję fundacyjną. Kościół został wzbogacony o kaplice boczne, a po pożarze w 1455 roku odbudowano wieżę. Wnętrze kryje zespół zabytków, niektóre z nich przeniesiono z nieistniejącego kościoła dominikanów. Zachowały się tutaj zarówno dzieła gotyckie, jak i barokowe, w tym ołtarze z XVIII wieku i prospekt organowy z 1611 roku. W 1724 roku w okolicy kościoła miały miejsce ważne wydarzenia historyczne, nazwane tumultem toruńskim, a w 2006 roku utworzono Polską Drogę św. Jakuba prowadzącą do świątyni. Kościół został podniesiony do rangi sanktuarium w 2021 roku. Ciekawostką jest, że jednym z pierwszych na Pomorzu organów miał stworzyć franciszkanin Paweł Wenchen, wyjątkowe są również losy średniowiecznych dzwonów, które zostały zrabowane przez Szwedów podczas wojny północnej. W kościele odprawiane są msze w rycie trydenckim, co podkreśla jego znaczenie wśród lokalnej społeczności.