Kościół św. Karola Boromeusza w Staniszczach Wielkich

Kościół pw. św. Karola Boromeusza w Staniszczach Wielkich, województwo opolskie, to neogotycka, drewniana świątynia wybudowana na fundamentach wcześniejszej kaplicy, której historia sięga XVIII wieku. Początkowo mieszkańcy korzystali z kościoła filialnego w Szczedrzyku, aż do 1867 roku, kiedy ustanowiono lokalną parafię. Pierwsza kaplica, ufundowana przez hrabiego Norberta Colonnę, nie mogła pomieścić większej grupy wiernych, stąd decyzje o rozbudowie i przekształceniach, które miały miejsce do 1877 roku, w tym budowy większego kościoła w stylu neogotyckim po pożarze w 1881 roku. Nową murowaną świątynię rozpoczęto budować w 1882 roku. Dzięki zaangażowaniu proboszcza Juliusza Nowaka oraz wsparciu lokalnej społeczności, a także emigrantów z USA i księcia Ottona zu Stolberg-Wernigerode, kościół poświęcono w 1884 roku. Wystrój wnętrza charakteryzuje się neogotyckim ołtarzem głównym z malowidłem św. Karola Boromeusza autorstwa Ferdynanda Wintera, licznymi rzeźbami, witrażami i stacjami Drogi Krzyżowej. Wnętrze skrywa także relikwie św. Karola Boromeusza, św. Jana Pawła II oraz innych świętych. Ciekawostką jest odkrycie przedmiotów z okresu budowy, które zostały umieszczone w kopule wieży i przewidziane do konserwacji. Kościół jest oświetlony, co podkreśla jego zabytek, w 2010 roku wpisany do rejestru zabytków. W ostatnich latach odbyły się liczne remonty, a w 2014 roku świątynia obchodziła 130-lecie poświęcenia. Kościół pełni nie tylko funkcje religijne, ale jest również ważnym elementem kulturowym i historycznym regionu.