Kościół św. Katarzyny w Ulinie Wielkiej

Kościół św. Katarzyny w Ulinie Wielkiej, zbudowany w 1655 roku w miejscu wcześniejszej świątyni, jest drewnianą budowlą o znaczeniu historycznym i architektonicznym. W 1708 roku kościół został przebudowany przez Krzysztofa z Dobnia, a jego poświęcenie miało miejsce w 1791 roku z rąk biskupa Franciszka Potkańskiego. Obiekt, zlokalizowany w województwie małopolskim w powiecie miechowskim, jest wpisany do rejestru zabytków nieruchomych i stanowi część szlaku architektury drewnianej w tym regionie. Cechy architektoniczne kościoła obejmują orientowaną konstrukcję zrębową, z nawą pokrytą pozornym sklepieniem krzyżowym i węższym prostokątnym prezbiterium ze sklepieniem kolebkowym. Odrzwia oraz obramienia okien wyróżniają się kształtem oślich grzbietów. Wnętrze kościoła zdobią późnobarokowe ołtarze z XVII wieku, gotycka rzeźba Matki Boskiej Tronującej z Dzieciątkiem z około 1400 roku oraz manierystyczna ambona. Ciekawe eksponaty to również marmurowa chrzcielnica z końca XVII wieku oraz epitafia właścicieli wsi z XVIII wieku. Kościół wraz z dzwonnicą i starodrzewem stanowi ważny element kulturalnego dziedzictwa regionu.