Kościół św. Michała Archanioła w Witulinie to zabytkowa, drewniana budowla, która ma bogatą historię. Pierwsza cerkiew powstała w 1573 roku, a po unii brzeskiej w 1596 przeszła do Kościoła unickiego. W kolejnych latach świątynia była wielokrotnie niszczona, w tym przez oddziały kozackie. Nową cerkiew zbudowano w 1666, a kolejna powstała w 1741 roku, która po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej została przekształcona w cerkiew prawosławną. Po 1905 roku, w wyniku ukazu tolerancyjnego, większość wiernych przyjęła katolicyzm, jednak starań o oddanie cerkwi Kościołowi katolickiemu nie uwzględniono aż do rewindykacji w 1919 roku. Kościół pełni obecnie rolę parafialną, a jego historia jest świadectwem złożonych przemian religijnych w regionie. Architektura świątyni jest typowa dla drewnianych obiektów sakralnych w Polsce: jest jednonawowa, orientowana, z ceglaną podmurówką i prostokątnym planem. Wnętrze zdobią obrazy z czasów unickich, w tym XVIII-wieczne Ukrzyżowanie oraz ikona Chrystusa Pantokratora. Ciekawe są także elementy wyposażenia, jak rzeźby aniołów z XVIII wieku, neorokokowa monstrancja oraz neobarokowy krzyż ołtarzowy. Kościół zyskał również nowoczesne elementy, takie jak organy z 1919 roku, zakupione z klasztoru w Leśnej Podlaskiej. Warto zaznaczyć, że dzwonnica kościoła ma konstrukcję słupowo-ramową i jest wolno stojąca. Jednym z proboszczów, który związany był z prawosławną cerkwią w Witulinie, był ks. Lew Pajewski, znany duchowny i regionalista, co podkreśla lokalne znaczenie tego miejsca. Kościół św. Michała Archanioła to nie tylko cenny zabytek, ale także świadek dynamicznych zmian społecznych i kulturowych, które kształtowały region przez wieki.