Kościół św. Pawła Apostoła w Rudzie Śląskiej-Nowym Bytomiu

Kościół Świętego Pawła Apostoła w Nowym Bytomiu, wzniesiony w latach 1909–1912 według projektu holenderskiego architekta Johannesa Franziskusa Klompa, jest cennym przykładem neoromańskiej architektury sakralnej na Górnym Śląsku. Zastąpił wcześniejszy kościół z 1885 roku, który nie spełniał potrzeb rosnącej populacji w przemyślnym ośrodku, jakim stał się Nowy Bytom. Kościół rozplanowano jako trójnawową bazylikę z transeptem, z charakterystycznym masywem wieżowym flanked by ośmiobocznymi wieżyczkami. Jego elewacja cechuje się bogatymi detalami rzeźbiarskimi, w tym postaciami świętych, co odzwierciedla lokalne patronaty, związane z hutnictwem i górnictwem, jak św. Florian i św. Barbara. Wnętrze kościoła zdobią sklepienia kolebkowe z lunetami, a także eleganckie arkady i wąskie okna, które wpuszczają światło do przestronnej nawy głównej. Architektura jego jest syntezą wpływów średniowiecznych - zarówno zachodnich, jak i wschodnich, z elementami bizantyjskimi i islamistycznymi. Sukces budowy, której nadzór sprawował Edward Adamczyk, oraz konsekracja dokonana przez biskupa przysłuchującego się wysiłkom społeczności lokalnej, są świadectwem głębokiej religijności i zaangażowania mieszkańców. Ciekawostką jest, że pierwotnie planowano nadanie świątyni wezwania kościoła w Rheine, jednak zmieniono je na obecne z inicjatywy dyrektora huty. Kościół przeszedł kilka remontów, w tym w latach 1982 i 2009-2010, co pozwoliło mu zachować historyczny charakter. Z bogatym programem ikonograficznym, zewnętrzne rzeźby i inskrypcje ukazują znaczenie wspólnoty oraz jej związki z religią, jakie kształtowały kulturę tego regionu.