Kościół św. Prokopa w Konecku

Kościół św. Prokopa w Konecku, zbudowany w 1902 roku, jest katolicką świątynią w województwie kujawsko-pomorskim, wpisaną do rejestru zabytków. Powstał jako zastępstwo dla drewnianego kościoła, który spłonął w XIX wieku. Budowa trwała kilka lat i została zainicjowana przez ks. Kajetana Książkowskiego z pomocą parafian oraz rodziny Sulimierskich. Kościół zaprojektowano w gotyckim stylu nadwiślańskim, z cegły czerwonej i białej, z charakterystyczną wieżą. Wnętrze zawiera główny ołtarz z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej oraz dwa boczne ołtarze. Historia kościoła wiąże się z tragicznymi wydarzeniami II wojny światowej, kiedy to świątynia została zamieniona w skład zboża i uległa dewastacji. Po wojnie, różni proboszczowie podejmowali działania mające na celu odbudowę i renowację kościoła, w tym remonty i malowanie wnętrz. Szczególnie znaczący był okres probostwa ks. Stanisława Adamczyka, który sprowadził nowe dzwony, a także ks. Piotra Harasyma, który zorganizował malowanie i remont wieży. Kościół św. Prokopa jest zatem nie tylko miejscem kultu religijnego, ale również świadkiem bogatej historii oraz kultury regionu, a także świadectwem wysiłku społeczności lokalnej w odbudowie po zniszczeniach wojennych.