Kościół św. Trójcy w Cieszynie

Kościół pod wezwaniem Świętej Trójcy w Cieszynie jest rzymskokatolicką świątynią filialną, której historia sięga 1585 roku, kiedy to w kontekście epidemii zarazy księżna Sydonia Katarzyna fundowała kościół ewangelicki na cmentarzu, na którym pochowano około 3000 ofiar. Pierwotnie wybudowany jako drewniana kaplica, w 1594 roku przekształcono go w murowany kościół. Z biegiem lat przeszedł na własność katolików oraz został zamieniony w świątynię filialną parafii Świętej Marii Magdaleny. Otaczający go cmentarz został zlikwidowany w latach 1865-1883 i przekształcony w Park Świętej Trójcy. Wśród pochowanych znajdują się ważne postacie, w tym ks. Leopold Szersznik oraz ostatni cieszyński mincerz Gabriel Gerloff. Kościół, zbudowany w stylu gotycko-renesansowym, charakteryzuje się jednonawową konstrukcją z trójprzęsłową nawą oraz prezbiterium z wieżą. Wyposażenie wnętrza obejmuje barokowy ołtarz, mnóstwo obrazów oraz epitafia wmurowane w jego ściany. Ciekawostką jest legendarny związek kościoła z najazdem Tatarów w 1241 roku, kiedy to mieszkańcy Cieszyna, w podzięce za ocalenie, ślubowali wzniesienie kościoła, co zmaterializowało się w trudnych czasach epidemii 1585 roku. Msze święte odprawiane są regularnie w dni świąteczne oraz w różnych intencjach, co stanowi integralną część życia duchowego lokalnej społeczności.