Kościół św. Wawrzyńca w Zacharzowicach

Kościół św. Wawrzyńca w Zacharzowicach to zabytkowy, katolicki kościół filialny parafii Wszystkich Świętych w Sierotach, położony w województwie śląskim, na Szlaku Architektury Drewnianej. Pierwsze wzmianki o Zacharzowicach sięgają 1305 roku, zaś o kościele z 1447 roku. W latach 1570-1629 obiekt przeszedł w ręce luteranów, którzy prawdopodobnie zainicjowali jego obecną budowlę pod kierunkiem pastora Petru Vulpes. Po roku 1629 parafie Zacharzowice i Sieroty scalono, a kościół był wielokrotnie remontowany, w tym w latach 1687, 1795, 1824-1827, 1896-1898 oraz ostatnio w latach 2011-2012. Architektonicznie, świątynia jest orientowana, wzniesiona w konstrukcji zrębowej, z prostokątną nawą i kwadratową wieżą, która zwieńczona jest dachem krytym gontem. Wnętrze kościoła zdobią polichromie z lat 60. XX wieku oraz neobarokowy ołtarz główny z 1897 roku, zawierający obraz św. Wawrzyńca. Ołtarz boczny lewy pochodzi z klasztoru w Jemielnicy i datowany jest na przed 1720 rokiem, a jego wyposażenie obejmuje wizerunki świętych. Z kolei prawy ołtarz z 1720 roku zawiera kopię późnogotyckiego tryptyku oraz wizerunki świętych, których oryginalne elementy zostały skradzione w 1997 roku. W kościele znajduje się barokowa ambona z 1687 roku. Obiekt otoczony jest cmentarzem, do którego prowadzi wejście z krzyżem "Boża Męka" z 1899 roku. Kościół św. Wawrzyńca stanowi nie tylko ważny element lokalnej architektury, ale również bogatą kartę w historii regionu, ukazującą zmiany w wyznaniach oraz sztuce sakralnej, które miały miejsce na przestrzeni wieków. Według lokalnych tradycji oraz historii, kościół jest symbolem dziedzictwa kulturowego i religijnego miejscowości Zacharzowice.