Kościół Świętego Krzyża w Krakowie to rzymskokatolicki obiekt sakralny o bogatej historii, położony na Starym Mieście przy placu św. Ducha. Powstał w XIV wieku na miejscu wcześniejszego, drewnianego kościoła ufundowanego według tradycji przez biskupa Pełkę. Zakon duchaków, osadzony przy kościele w 1244 roku przez biskupa Jana Prandotę, prowadził tutaj szpital. Kościół wyróżnia się prostą, gotycką architekturą z ceglaną nawą i kamiennym prezbiterium, będącym kwintesencją stylu gotyckiego w Krakowie. Wnętrze kościoła zdobi sklepienie palmowe, oparte na centralnym filarze, a także XIX-wieczna rekonstrukcja malowideł z XVI wieku. Jednym z najcenniejszych elementów jest „Zwierciadło Grzesznika” – unikalne w polskim malarstwie alegoryczne przedstawienie starca, które świadczy o wpływie niderlandzkiego druku. Na szczególną uwagę zasługują ołtarze, w tym główny z XVII wieku z krucyfiksem oraz ołtarz św. Anny przedstawiający Nauczanie Marii, inspirowany pracą Rubensa. Kościół był wielokrotnie odnawiany, w tym po pożarze w 1528 roku oraz podczas renowacji w XIX wieku, a także w latach 60. XX wieku, kiedy to bp Karol Wojtyła wygłosił tu rekolekcje dla artystów. W kościele znajdują się liczne epitafia, gotycki tryptyk oraz pozostałości po dawnych konfesjonałach, co świadczy o jego znaczeniu kulturalnym. Plebanię obok kościoła, uznawaną za najstarszy budynek mieszkalny w Krakowie, można podziwiać jako część kompletnej scenerii tego historycznego miejsca. Kościół Świętego Krzyża to nie tylko ważny zabytek architektury, lecz także centrum życia duchowego i kulturowego, łączące przeszłość z teraźniejszością.