Kościół Świętej Trójcy w Krakowie, położony przy ul. Stolarskiej, to zabytkowa świątynia dominikańska z bogatą historią sięgającą 1222 roku, gdy przybyli tutaj pierwsi dominikanie, prowadzeni przez św. Jacka Odrowąża. W ciągu wieków kościół przeszedł wiele przebudów, w tym gotycką i neogotycką, a jego wnętrze uległo znacznym zmianom po pożarze w 1850 roku, który zniszczył jego wnętrze. Prace odbudowy trwały od 1850 do 1884 roku pod kierunkiem architekta Teofila Żebrawskiego, w wyniku czego świątynia zyskała nowy wygląd, jednak spotkała się z krytyką artystów za wprowadzone zmiany. Dziś kościół jest trójnawowy, z ceglano-kamienną konstrukcją i charakterystycznym systemem filarowo-skarpowym. Wnętrze kryje wiele cennych dzieł sztuki, w tym ołtarz główny oraz nagrobki, takie jak Leszka Czarnego i Filipa Kallimacha, a także organy z 1890 roku, uznawane za przykład romantycznego budownictwa organowego. Kościół pełni również ważną rolę kulturową, będąc miejscem pochówku wielu znanych osobistości i organizującą uroczystości, takie jak msze żałobne dla reżysera Andrzeja Wajdy. Obok kościoła znajdują się klasztorne zabudowania skupione wokół wirydarzy, w których znajdują się cenne nagrobki oraz portrety dominikańskich biskupów. Klasztor oraz kościół zachwycają bogatymi detalami architektonicznymi i styli architektonicznych z różnych epok, w tym krzyżowo-żebrowym sklepieniem z XIV wieku oraz romańskim refektarzem. Kaplice, takie jak kaplica Różańcowa, św. Jacka czy Zbawiciela, są zdobione pięknymi polichromiami i nagrobkami, a także różnorodnymi ołtarzami w stylu neogotyckim. Kościół Świętej Trójcy nie tylko stanowi ważny element dziedzictwa Krakowa, ale jest także świadkiem wielu historycznych i kulturowych wydarzeń, pozostając jednym z istotniejszych miejsc na mapie krakowskich zabytków.