Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Chełmnie

Kościół św. Piotra i św. Pawła w Chełmnie, dawny kościół dominikański, jest obiektem o bogatej historii oraz ciekawej architekturze. Mieści się w północno-wschodniej części starego miasta, w obszarze otoczonym ulicami Wodną i Kościelną oraz murami miejskimi. Dominikanie pojawili się w Chełmnie w 1233 roku, co zbiegło się z lokacją miasta. Budowa obecnego kościoła rozpoczęła się od prezbiterium w IV ćwierci XIII wieku, a w jego neogotyckiej kruchcie znajdują się fragmenty późnoromańskie z lat 1240-1250. W pierwszej połowie XIV wieku zbudowano korpus w formie niesymetrycznej dwunawowej hali, a w III ćwierci XIV wieku dodano wąską nawę północną. W XVII wieku wnętrze przekształcono w czteroprzęsłową bazylikę z nowymi sklepieniami. Kościół z cegły ma zachowane cechy gotyckie, natomiast wnętrze jest zbarokizowane. Obecnie jest to czteroprzęsłowa niesymetryczna bazylika, a zachowane prezbiterium ma trójprzęsłowe zamknięcie w formie ośmioboku. Zewnętrzna fasada, z zachodnim szczytem dzielonym lizenami, inspirowała projekt katedry warszawskiej. Kulturalnie, kościół przeszedł zmiany w wyposażeniu po przejęciu go przez ewangelików, co skutkowało usunięciem większości późnobarokowych i rokokowych elementów. Do dziś zachowały się jednak istotne fragmenty, takie jak późnobarokowy ołtarz główny, wzorowany na ołtarzu w Toruniu, oraz rokokowe stalle w prezbiterium i ambona z personifikacjami kontynentów. Kościół jest obecnie filialny w parafii Wniebowzięcia NMP, co świadczy o jego dalszym znaczeniu w lokalnej wspólnocie.