Kościół Apostołów Piotra i Pawła w Wiśle

Kościół Apostołów Piotra i Pawła w Wiśle to ewangelicko-augsburski dom modlitwy, którego historia sięga lat 1833–1838, kiedy to w czasie pastorowania Michała Kupferschmida wzniesiono go na miejscu poprzedniego drewnianego obiektu. Został zaprojektowany przez Edwarda Koerbera w stylu klasycystycznym jako trójnawowy budynek, początkowo bez wieży i dzwonów, zgodnie z patentem tolerancyjnym z 1781 roku. Poświęcenie miało miejsce 29 czerwca 1838 roku, a wieża z dzwonami została dodana po wydaniu Patentu Protestanckiego w 1861 roku, co zrównoważyło prawa protestantów z katolikami. W latach 1862–1863 kościół został powiększony o blok frontowy z 45-metrową wieżą. Wnętrze kościoła charakteryzuje się dwiema kondygnacjami empory, typowymi dla protestanckich świątyń, a jego wystrój w bieli wyróżnia ołtarz z witrażem przedstawiającym patronów, wykonanym w 1932 roku przez krakowski Zakład Witrażów „S.G. Żeleński” wg projektu Adama Ciompy. Dodatkowo, we wnętrzu można zobaczyć wystawę starodruków ewangelickich oraz organy firmy Schlag&Söhne, sprowadzone z kościoła w Mirsku. Cmentarz ewangelicki „Na Groniczku” tegenover kościoła kryje groby wielu zasłużonych obywateli Wisły, w tym Bogumiła Hoffa. Naprzeciw budowli znajdują się zabytkowe plebania z lat 1805–1807 oraz dawna szkoła ewangelicka z roku 1824. Kościół, zlokalizowany przy ulicy 1 Maja 49, stanowi istotny element kultury i architektury regionu, będąc nie tylko miejscem modlitwy, ale także świadkiem historii lokalnej społeczności.