Kościół Miłosierdzia Bożego w Bydgoszczy, położony przy ul. Nakielskiej, jest przykładem neogotyckiej architektury sakralnej, wzniesionej na początku XX wieku. Jego budowa rozpoczęła się w kontekście dynamicznego rozwoju ewangelickiej architektury w regionie, a kościół powstał dla potrzeb niemieckiej gminy ewangelicko-unijnej. Projekt, stworzony przez Ismara Hermanna, został zatwierdzony w Berlinie, co podkreśla jego znaczenie w pruskiej architekturze sakralnej. Kościół został ukończony w 1905 roku, a jego piękna, dekoracyjna elewacja zdobiona jest różnorodnymi detalami, takimi jak ostrołukowe portale, maswerki i gładkie czerwone cegły kontrastujące z białymi fragmentami tynków. Wnętrze bazyliki z trójnawowym układem oraz bogatym wystrojem, w tym kasetonowym stropem i sklepieniem gwiaździstym prezbiterium, świadczy o wysokim poziomie sztuki budowlanej tamtej epoki. Po 1945 roku kościół przeszedł na własność katolików, a jego wnętrze zostało dostosowane do potrzeb liturgii katolickiej, wprowadzając nowe ołtarze oraz inne elementy wykończenia. W 1946 roku powstała parafia Miłosierdzia Bożego, której pierwszym proboszczem został ks. Feliks Małecki. Ciekawostką jest fakt, że kościół zachował swój zewnętrzny kształt, mimo że parkowe otoczenie uległo degradacji. Obecnie, kościół nie tylko stanowi ważny element kultu religijnego, ale także jest świadkiem burzliwej historii regionu, pokazując przejścia z kultury ewangelickiej do katolickiej oraz rozwój architektury sakralnej w Polsce.