Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy, usytuowany na Placu Piastowskim, to neobarokowa świątynia wzniesiona w latach 1910–1913 na zlecenie władz pruskich, które zobowiązały się do budowy kościoła dla społeczności niemieckiej w mieście. Architektem był Oskar Hossfeld, a budowla łączy w sobie cechy neobarokowe z architekturą baroku północnych Niemiec. Kościół ma układ bazylikowy, trójnawowy z transeptem oraz charakterystyczną kopułą, a jego wnętrze ozdobione jest bogatymi detalami architektonicznymi, m.in. kartuszami, rzeźbami aniołów i malowidłami. Konsekracja miejsca miała miejsce 19 czerwca 1913 roku, a od 1924 roku stał się siedzibą nowej parafii. Po 1920 roku kościół przeszedł na duszpasterstwo Polaków, z którego to usług korzystał aż do zakończenia II wojny światowej, podczas której nie doznał zniszczeń. W latach 1982–1988 przeprowadzono generalny remont wnętrza, a w 2002 roku zmodernizowano elewację. Kościół magnesem dla kulturalnych inicjatyw, w tym rekolekcji dla środowisk twórczych od 1992 roku. Mieści w sobie sześć ołtarzy, trzy dzwony oraz organy, które przeszły kilka modernizacji. Ciekawostką jest ich napęd elektryczny oraz fakt, że instrument i dzwony powstały w 1912 roku, co podkreśla ich historyczną wartość. Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa to nie tylko ważny punkt w przestrzeni Śródmieścia, ale także istotny element kultury i historii Bydgoszczy.