Kościół Najświętszego Zbawiciela w Warszawie

Kościół Najświętszego Zbawiciela w Warszawie, położony przy placu Zbawiciela, jest wybitnym przykładem architektury neorenesansowej, z elementami barokowymi. Został zbudowany na planie krzyża łacińskiego, z dominującą kopułą nad skrzyżowaniem naw, której oryginalna sygnaturka została zniszczona podczas bombardowań w 1939 roku. Wnętrze kościoła zdobią bogato zdobione ołtarze, ambona oraz cenne obrazy, w tym dzieła Michaela Willmanna. Kościół pełni również funkcję sanktuarium diecezjalnego Matki Zbawiciela i jest miejscem kultu akademickiego, szczególnie dla studentów Politechniki Warszawskiej. Historia kościoła sięga końca XIX wieku, kiedy to po inicjatywie metropolity warszawskiego Wincentego Chościaka-Popiela, założono Komitet Budowy Kościoła. Kamień węgielny wmurowano w 1901 roku, a świątynia została poświęcona w 1907. W trakcie II wojny światowej kościół uległ poważnym zniszczeniom, jednak dzięki staraniom ówczesnego administratora, ks. Konstantego Pogorzelskiego, odbudowano go do 1948 roku. W 1994 roku przeprowadzono renowację obrazu Matki Zbawiciela, który ukoronował papież Jan Paweł II. Warto także wspomnieć, że 7 września 1922 roku w kościele odbył się chrzest poety Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Ciekawostką jest, że podczas wichury w 2016 roku na dach kościoła spadł krzyż z jednej z wież. Kościół Najświętszego Zbawiciela to nie tylko miejsce kultu religijnego, ale także ważny punkt w historii Warszawy i kultury polskiej.