Kościół Przemienienia Pańskiego w Wąsoszu

Kościół Przemienienia Pańskiego w Wąsoszu to rzymskokatolicka świątynia parafialna zbudowana w latach 1508-1534 z fundacji proboszcza Andrzeja Noskowskiego, późniejszego biskupa płockiego. Zastąpił on wcześniejszy drewniany kościół, który istniał na tym miejscu. Świątynia, w stylu późnogotyckim, ma pięć przęseł i trzy nawy, co tworzy układ pseudobazyliki. Zewnętrznie charakteryzuje się skarpami, a na kalenicy znajduje się sygnaturka z przełomu XIX i XX wieku. Wnętrze kościoła zdobią arkady o ostrych łukach oraz neogotyckie sklepienia krzyżowo-żebrowe. Polichromia, wykonana przez Władysława Drapiewskiego w 1926 roku, cechuje się motywami ornamentalno-figuralnymi, reprezentując postsecesję. Wyposażenie kościoła, w stylu neogotyckim, pochodzi z początku XX wieku, w tym ołtarz główny z obrazami przedstawiającymi Przemienienie Pańskie, Wizję św. Franciszka oraz Św. Rozalię z 1908 roku. Organy z 1894 roku, zbudowane przez firmę Blomberg i Syn, są kolejnym cennym elementem wyposażenia. W dzwonnicy znajdują się cztery dzwony, z których dwa większe odlano w 1929 roku, dzwon mały z 1718 roku, a sygnaturka z 1852 roku. W 2020 roku dzwony zostały poddane renowacji przez firmę Rduch Bells & Clocks. Historia kościoła jest burzliwa, był kilkukrotnie niszczony przez pożary, m.in. w 1710 i 1834 roku, jednak za każdym razem był odnawiany i odbudowywany. W 1819 roku na krótko zamknięto go z powodu złego stanu technicznego. Warto zaznaczyć, że w 1900 roku we wnętrzu wykonano sklepienia oraz przebudowano zakrystię, a po 1912 roku dobudowano neogotycką kruchtę oraz przybudówki przy prezbiterium. Kościół ma także znaczenie kulturowe, jako architektoniczna perła regionu i świadectwo lokalnej historii. W jego otoczeniu można znaleźć interesujące elementy, takie jak szczytowa ściana i dzwonnica, których fotografia z około 1915 roku ilustruje historyczny kontekst świątyni.