Kościół Przemienienia Pańskiego w Warszawie

Kościół Przemienienia Pańskiego, znany jako kościół kapucynów, to barokowa świątynia znajdująca się w Warszawie przy ulicy Miodowej, stanowiąca część zespołu klasztornego kapucynów. Jego budowa, z inicjatywy króla Jana III Sobieskiego, rozpoczęła się w 1683 roku jako wotum dziękczynne za zwycięstwa w bitwach pod Chocimiem i Wiedniem, a zakończona została latem 1694 roku. Kościół charakteryzuje się skromną, toskańską fasadą, na której znajduje się herb Sobieskich oraz tablica pamiątkowa poświęcona Jurajowi Križanicowi. Wewnątrz można znaleźć wiele ołtarzy, w tym główny z obrazem Przemienienia Pańskiego autorstwa Szymona Czechowicza oraz szereg kaplic, w tym kaplicę Jana III, zawierającą sarkofagi z sercem króla oraz wnętrzności złożone w skrzynce ołowianej. Ciekawostką jest, że w kościele znajduje się figura św. Antoniego z Padwy oraz woskowy posąg św. Feliksa, znany z cudów. Kościół był miejscem wielu ważnych wydarzeń historycznych. Papież Innocenty XII w 1694 roku wcielił fundację kapucynów w Warszawie do prowincji toskańskiej, co wzmocniło ich obecność w Polsce. Dnia 11 października 1692 roku kościół został poświęcony, a jego dzwon pochodził z pałacu w Wilanowie. W czasach turbulencji wojennych budowla nie ucierpiała, a koronacja obrazu Najświętszej Panny przez nuncjusza Camillo Paolucciego miała miejsce w atmosferze dużego zgromadzenia ludności. Ważnym momentem w historii był także dzień 17 czerwca 1983 roku, kiedy to Jan Paweł II odwiedził świątynię, modląc się przy urnie z sercem Jana III Sobieskiego. Kościół jest więc nie tylko miejscem kultu, ale również świadkiem bogatej historii oraz kultury Warszawy.