Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego w Toruniu, jeden z symboli miasta, ma bogatą historię sięgającą XIII wieku, kiedy to franciszkanie przybyli do Torunia w 1239 roku. Początkowo kościół był miejscem ducha katolickiego, jednak w wyniku reformacji w XVI wieku przeszedł na własność protestantów, a następnie bernardynów. W 1821 roku stał się parafialny, a budynki klasztorne zostały rozebrane. Architektonicznie, kościół jest trójnawową halą bez wieży, z wydłużonym prezbiterium i charakterystycznymi wieżyczkami, wzniesionymi w stylu gotyckim. Sklepienia wnętrza osiągają wysokość 27 m, a wizyta w nim możliwa jest dzięki zachowanym elementom gotyckiego wyposażenia, takim jak dębowe stalle czy późnogotycki krucyfiks. Warto zaznaczyć, że kościół miał znaczący wpływ na rozwój gotyckiej architektury Pomorza. W XVIII wieku wnętrze wzbogacono o elementy manierystyczne i barokowe, w tym mauzoleum królewny Anny Wazówny. Zachowały się też renesansowe epitafia mieszczan toruńskich oraz cenne malowidła ścienne z wpływami czeskimi. W XX wieku kościół przeszedł modernizacje, w tym prace związane z organami oraz witrażami. Bł. ks. Stefan Wincenty Frelichowski, wikariusz w latach 1938-1939, jest związany z historią duchową tego miejsca. Kościół utrzymuje się jako ważne centrum kulturowe i religijne, przyciągając nie tylko wiernych, ale także turystów zainteresowanych jego bogatą historią i architekturą.