Kościół Znalezienia i Podwyższenia Krzyża Świętego w Korycinie

Kościół pw. Znalezienia i Podwyższenia Krzyża Świętego w Korycinie, położony w województwie podlaskim, stanowi przykład neogotyckiej architektury sakralnej. Wzniesiony według projektu inżyniera Jana Hinza, jego budowa rozpoczęła się w 1899 roku pod kierunkiem proboszcza ks. Bolesława Moczulskiego. Po utracie przez niego parafii w 1902 roku, budowę kontynuował ks. Zygmunt Czarkowski. Mimo że budowla nie była ukończona, została konsekrowana w 1905 roku przez biskupa wileńskiego Edwarda von Roppa. Historia kościoła naznaczona jest wieloma zniszczeniami; podczas I i II wojny światowej doznał on poważnych uszkodzeń, w tym ostrzału artyleryjskiego oraz zniszczeń spowodowanych materiałem wybuchowym podłożonym przez wycofujące się wojska niemieckie w 1944 roku. Po wojnie, prace związane z odbudową prowadzone były przez kolejnych proboszczów, a kluczowe remonty miały miejsce w latach 1921-1923 i 1972-1973, kiedy to zakończono odbudowę wieży. Kościół nie tylko pełni funkcje religijne, ale także stanowi ważny element lokalnej kultury oraz historii, będąc miejscem spotkań i wydarzeń społecznych w Korycinie. Jego historia ilustruje nie tylko rozwój architektury sakralnej w regionie, ale również tragiczne losy związane z zaburzeniami politycznymi i wojennymi XX wieku. Ciekawostką jest, że kościół nie tylko przetrwał liczne kataklizmy, ale także zyskał miano ważnego symbolu lokalnej tożsamości, będąc świadkiem zmian zachodzących w społeczności wiejskiej na przestrzeni lat.