Kopiec Tatarski, znany również jako Kopiec Przemysława, to obiekt o znaczeniu historycznym i kulturowym znajdujący się na Zniesieniu w Przemyślu, na wysokości 350,3 m n.p.m. Uważany jest za miejsce, które pierwotnie pełniło rolę kultu bogów słowiańskich, przede wszystkim Swarożyca. Długość kopca wynosi 39,83 m, szerokość 13,3 m, a wysokość do podstawy sięga 10,43 m. Na jego szczycie wznosiła się świątynia, która w późniejszym okresie została zastąpiona kaplicą pw. św. Leonarda, wzniesioną jako zadośćuczynienie dla rzekomych ofiar chrześcijan. Niestety, kaplica ta została zniszczona w trakcie II wojny światowej. Kopiec datowany jest na koniec IX wieku i jego powstanie wiąże się z obecnością Madziarów w regionie. Interesującym aspektem są jego architektoniczne cechy, które mogą świadczyć o dawnych praktykach religijnych i strukturalnych umiejętnościach społeczności słowiańskich. Kopiec Tatarski stanowi ważny element dziedzictwa kulturowego Przemyśla, będąc świadectwem jego bogatej historii, religijnych tradycji i wpływów wywodzących się z czasów przedchrześcijańskich.