Kopiec Wyzwolenia

Kopiec Wyzwolenia w Piekarach Śląskich to pomnik odsłonięty w latach 1932–1937, mający na celu upamiętnienie 250. rocznicy przemarszu husarii pod Wiedeń oraz 15. rocznicy przyłączenia części Górnego Śląska do Polski. Jako najwyższy punkt w granicach miasta, kopiec zyskał status symbolu polskości oraz pamięci o powstańcach śląskich. Jego historia sięga 1883 roku, gdy Wawrzyniec Hajda po raz pierwszy zaproponował budowę kopca, jednakże ze względu na sprzeciw władz niemieckich, projekt nie został zrealizowany. Pomysł powrócił w 1930 roku, kiedy to podczas obchodów dziesiątej rocznicy II powstania śląskiego postanowiono usypać kopiec w celu uhonorowania powstańców. W 1932 roku, z okazji wspomnianej rocznicy husarii, wmurowano akt erekcyjny, a budowa kopca prowadzona była przez pięć lat z udziałem lokalnej społeczności oraz licznych gości, którzy przywozili ziemię z różnych miejsc w Polsce. Architektonicznie, kopiec osiąga wysokość 356 m n.p.m., z podstawą o średnicy 68 m i kubaturze 25 000 m³. Uroczystość zakończenia budowy zbiegała się z 15. rocznicą przyłączenia Ziemi Śląskiej do Polski, a wzięli w niej udział prominentni przedstawiciele, w tym wicepremier RP Eugeniusz Kwiatkowski. Ciekawostką jest prowadzona od kilku dziesięcioleci Księga Pamiątkowa, zawierająca wpisy znanych postaci związanych z tym wydarzeniem, która przechowywana była przez Karola Mutza i została zdigitalizowana w 2017 roku z okazji 100-lecia odzyskania niepodległości. W 2019 roku Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu monetę okolicznościową poświęconą Kopcowi Wyzwolenia. Kopiec nie tylko stanowi punkt widokowy, ale również jest ważnym miejscem kulturowym i patriotycznym, przypominając o historii Górnego Śląska oraz powiązaniach z walką o polskość.