Królikarnia

Królikarnia to klasycystyczny pałac w Warszawie, wzniesiony na zlecenie hrabiego Carla Alessandra Tomatisa w latach 1782–1786. Projekt architekta Dominika Merliniego inspirowany był renesansową Villa Rotonda. Pierwotnie na tym terenie znajdowały się browar, cegielnia, karczma oraz młyn. W trakcie insurekcji kościuszkowskiej w 1794 roku pałac pełnił funkcję siedziby Tadeusza Kościuszki. Po serii zmian właścicieli, Królikarnia stała się własnością Radziwiłłów, a następnie Ksawerego Pusłowskiego. W 1916 roku pałac został włączony do granic Warszawy. W czasie II wojny światowej obiekt został zniszczony, a jego odbudowa miała miejsce w 1964 roku, co przywróciło mu część pierwotnego charakteru. Od tego czasu w Królikarni mieści się Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego, popularyzujące sztukę współczesną poprzez wystawy indywidualne i zbiorowe. Wokół pałacu rozciąga się park z unikalnymi dziełami sztuki, tworząc przestrzeń do prezentacji rzeźby. Ciekawostką jest, że wywodząca się z czasów saskich nazwa „Królicza Góra” odnosi się do zwierzyńca, w którym hodowano króliki dla Augusta II, a współczesne starania spadkobierców rodziny Krasińskich o zwrot pałacu potwierdzają skomplikowaną historię jego własności i praw. Królikarnia została wpisana do rejestru zabytków w 1965 roku.