Krzywcza to wieś w województwie podkarpackim, która uzyskała prawa miejskie w 1444 roku, a następnie została zdegradowana w 1888 roku. Miejscowość leży na lewym brzegu Sanu i stanowi siedzibę gminy Krzywcza. Historia miejscowości sięga 1353 roku i jest bogata w wydarzenia, związki z różnymi rodzinami szlacheckimi oraz wpływy różnych kultur. W XIV wieku, po podniesieniu osady na wyższe miejsce, Krzywcza stała się kluczowym ośrodkiem. W 1624 roku, po pożarze spowodowanym najazdem Tatarów, miasteczko ponownie lokowano na prawie magdeburskim. Zamek i kościół, które powstały w tym czasie, miały nie tylko funkcje sakralne, ale i obronne. W XVIII wieku miejscowość liczyła około 460 mieszkańców, a w 1921 roku już 928. Wieś była również domem dla społeczności żydowskiej, która miała swoją synagogę i cmentarz. Po II wojnie światowej liczba mieszkańców znacznie spadła, a wiele domów uległo zniszczeniu. W Krzywczy znajdują się istotne zabytki, takie jak cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny oraz barokowy Kościół Narodzenia NMP. Obecnie w dworze z 1928 roku mieści się ośrodek zdrowia, a w okolicy zachowały się relikty obwałowań. Interesującą cechą Krzywczy jest odniesienie do jej nazwy, które może pochodzić od słowiańskiego "kri" oznaczającego "podmokły", co nawiązuje do pierwotnych warunków terenowych. Miejscowość była świadkiem wielu tragicznych wydarzeń w XX wieku, w tym zbrodni podczas II wojny światowej. Krzywcza, pomimo trudnej historii, zachowuje swoje kulturowe dziedzictwo, które można odkrywać poprzez zachowane zabytki, takie jak kościoły, cmentarze oraz stare dwory.