Leszyce to wieś położona w województwie kujawsko-pomorskim, w gminie Nowa Wieś Wielka, stanowiąca część Puszczy Bydgoskiej. W latach 1950–1998 miejscowość należała do województwa bydgoskiego. Zgodnie z danymi z 2011 roku, wieś liczyła 80 mieszkańców, co czyni ją czternastą co do wielkości miejscowością gminy. Leszyce zajmują obszar o urozmaiconej topografii z terenami leśnymi, łąkami i torfowiskami, posiadając grunty orne oraz urokliwe otoczenie przyrodnicze. Gospodarka wsi ograniczała się głównie do działalności rolniczej, a w 2010 roku odnotowano cztery podmioty gospodarcze, wszystkie prowadzone przez osoby fizyczne. W miejscowości znajduje się nieczynny cmentarz ewangelicki oraz leśnictwo, które wchodzi w skład Nadleśnictwa Solec Kujawski. Historia Leszyc sięga XVII wieku, gdy osada zamieszkiwana była przez smolarzy. W kolejnych latach wieś rosła w liczbie mieszkańców, a nazwę zniemczono na Leschütz. Po I wojnie światowej, w 1920 roku, Leszyce znalazły się w granicach odrodzonej Polski, a do 1934 roku stanowiły gminę wiejską. W okresie międzywojennym mieszkańcy byli w większości pochodzenia niemieckiego. W czasie II wojny światowej wieś była częścią niemieckiej gminy Nowa Wieś Wielka. Po wojnie Leszyce miały różne przekształcenia administracyjne, a ich historia pokazuje przejrzystość związków kulturalnych i narodowościowych w regionie. W 1978 roku sołectwo Leszyce zostało zlikwidowane, ale ponownie utworzone w 1981 roku. Leszyce, otoczone lasami i bogatą przyrodą, są przykładem miejscowości, w której przenikają się różnorodne wpływy kulturowe i historyczne, z zachowaniem lokalnych tradycji i wspólnoty.