Miedzianka, znana wcześniej jako Kupferberg, to miejscowość w Polsce, która ma bogatą historię sięgającą średniowiecza, kiedy to w 1156 roku Laurentius Angelus rzekomo odkrył złoża rud metali. Prawdziwe wzmianki o Miedziance pojawiają się w kronikach Johannesa Kaufmanna z początku XIV wieku, a pierwszym pewnym właścicielem, Albert Bavarus, został na przełomie XIV i XV wieku. W XVI wieku miasto przeżywało okres świetności, gdy Hans Dippold von Burghaus zainwestował w górnictwo miedzi, a w 1519 roku Miedzianka otrzymała prawa miejskie. Z czasem miasto stało się centrum wydobycia miedzi, srebra i innych surowców, a w XVIII wieku również kobaltu. Jednak w XIX wieku nastąpił gwałtowny spadek wydobycia, co skłoniło mieszkańców do przestawienia się na inne formy działalności, takie jak tkactwo. Po II wojnie światowej w 1945 roku Miedzianka straciła prawa miejskie, a administracja polska zdegradowała ją do rangi wsi, co przyczyniło się do jej poważnego dekadencji. Na przestrzeni lat wydobycie uranu przez Armię Czerwoną doprowadziło do znacznych szkód górniczych. W latach 60. XX wieku podjęto decyzję o likwidacji osady, co spowodowało, że większość zabudowy została zniszczona, w tym kościół ewangelicki. Po transformacji ustrojowej w 1989 roku Miedzianka zaczęła się odradzać, stając się przedmiotem zainteresowania turystów oraz badaczy, co zaowocowało publikacją książki Filipa Springera "Miedzianka. Historia znikania". W 2015 roku w miejscowości otwarto Browar Miedzianka, co przyczyniło się do dalszego rozwoju lokalnej gospodarki. Architektonicznie, do rejestru zabytków wpisano kościół św. Jana Chrzciciela oraz dom przy Rynku 25, a w okolicy zachował się również krzyż, który może pochodzić z późnego średniowiecza. Miedzianka jest obecnie wsią położoną w Rudawskim Parku Krajobrazowym, z pięknymi krajobrazami, jednak pozostaje świadectwem dramatycznych wydarzeń historycznych oraz upadku górnictwa, które kształtowało jej losy przez wieki.