Mionów to wieś położona w województwie opolskim, w gminie Głogówek, historycznie na Górnym Śląsku. Znana jest z bogatego dziedzictwa archeologicznego, obejmującego neolityczne pozostałości oraz ślady produkcji hutniczej z III–IV wieku p.n.e. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1217 roku, wieś była podzielona pośród różnych właścicieli, w tym rodziny Stral, a od XVIII wieku znalazła się w granicach Królestwa Prus. Mionów świadczy o swojej ciągłej historii poprzez zachowane w zabytki: XIX-wieczny dom przy ulicy nr 22 oraz układ ruralistyczny, kapliczki i domy mieszkalne. Kultura Mionowa jest znacząco ukształtowana przez obecność mniejszości niemieckiej oraz Ślązaków, co manifestuje się w lokalnych tradycjach i dialekcie prudnickim. Wieś należy do Euroregionu Pradziad i jest miejscem aktywności turystycznych, zorganizowanych przez PTTK, a także wydarzeń kulturalnych, takich jak działalność Niemieckiego Koła Przyjaźni. Mionów jest również miejscem duchowym, przynależy do parafii św. Wawrzyńca w Wierzchu i posiada kaplicę św. Jadwigi. Mieszkańcy są zaangażowani w życie lokalne, w tym w działania Ochotniczej Straży Pożarnej. Ciekawostką jest, że wieś miała swoją pieczęć z motywem młyńskiego koła z kosami oraz udziałem w plebiscycie na Górnym Śląsku w 1921 roku, gdzie wynik głosowania pokazał różnorodność narodową. Historia i mata społeczna Mionowa, jego architektura oraz kultura ukazują bogaty dziedzictwo regionu oraz wpływy wielokulturowe, które kształtują oblicze tej niewielkiej wsi.