Most podnoszony w Nowej Soli

Most nad kanałem portowym w Nowej Soli to unikatowa konstrukcja w skali Polski i Europy, będąca mostem ruchomym z podnoszonym przęsłem. Jego historia sięga początku XVIII wieku, kiedy w 1743 roku powstał pierwszy drewniany most prowadzący na Mały Lasek. W XIX wieku, w związku z rozwojem portu rzecznego, most przeszedł szereg modernizacji, w tym przebudowę na nowoczesną konstrukcję składkową w 1896 roku. Wówczas pojawiło się środkowe przęsło z dwiema klapami podnoszonymi za pomocą przeciwwagi. Choć most został oddany do użytku, nie zaspokajał wymagań nowoczesności. Dlatego w 1927 roku wzniesiono nowocześniejszy obiekt, który spełniał potrzeby portu, umożliwiając przyjmowanie większych jednostek pływających. Tragiczne wydarzenia II wojny światowej wpłynęły na most, gdyż w 1945 roku został uszkodzony przez wycofujące się wojska niemieckie. W późniejszych latach most był kilkakrotnie remontowany, z zamianą napędu ręcznego na elektryczny w latach 1954-1956. Niestety, jego stan techniczny pogorszył się, co doprowadziło do zamknięcia dla ruchu kołowego w 1988 roku. W 1993 roku przeprowadzono kapitalny remont, a aktualnie most znajduje się w dobrym stanie technicznym. W 2012 roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków. W kontekście architektonicznym most wyróżnia się stalową konstrukcją oraz mechanizmem podnoszenia, co nadaje mu nowoczesny charakter. Kulturalnie most pełni istotną rolę jako symbol miasta i miejsce integracji społecznej, a także stanowi atrakcję turystyczną. Ciekawostką jest to, że projekt mostu nie był realizowany przez popularną firmę budowlaną „Beuchelt & Co”, lecz opracowany przez E. Wiesnera z wrocławskiej firmy Eisenbetonbau-Gesellschaft, co ujawniono dopiero w 2013 roku. Most w Nowej Soli, z jego unikalnym mechanizmem podnoszenia, stanowi ważny element lokalnej tożsamości oraz świadectwo historycznego rozwoju regionu.