Muzeum Archeologiczne w Gdańsku

Muzeum Archeologiczne w Gdańsku, samorządowa instytucja kultury, zostało założone w 1953 roku jako część Muzeum Pomorskiego. Po uzyskaniu własnej siedziby w 1958 roku przekształciło się w Oddział Archeologiczny, a od 1962 roku funkcjonuje jako samodzielne muzeum. Zbiory instytucji dokumentują pradzieje północnej Polski, kulturę materialną Gdańska i Pomorza Gdańskiego, a także wyroby z bursztynu i kulturę materialną Sudanu. Muzeum gromadzi także pozostałości archeologiczne, które przetrwały zniszczenia wojenne Zachodniopruskiego Muzeum Prowincjonalnego. Od momentu założenia prowadzi badania archeologiczne na Pomorzu, a od 1993 roku bieżą stosując techniki inwentaryzacyjne i wykopaliskowe w Sudanie. Siedziba muzeum, mieszcząca się w historycznym Domu Towarzystwa Przyrodniczego przy ul. Mariackiej, obejmuje dodatkowo okoliczne kamienice, a także dawny browar. W 2008 roku muzeum otworzyło wystawę o średniowiecznym Gdańsku w odnowionym spichlerzu „Wisłoujście”. W 1993 roku muzeum przejęło dwa skrzydła zamku w Gniewie, tworząc oddział, a w 2001 roku uruchomiło skansen archeologiczny „Grodzisko” w Sopocie. Do najnowszych osiągnięć należy udostępnienie reliktów romańskiego refektarza, odkrytych podczas prac archeologicznych na placu Dominikańskim. Muzeum jest także miejscem aktywności edukacyjnej, prowadząc Centrum Edukacji Archeologicznej. Dyrektorzy instytucji to m.in. Leon Jan Łuka i Henryk Paner, a obecnie kieruje nim Ewa Trawicka. Muzeum, poprzez swoją architekturę, zbiory i działalność, stanowi ważny punkt na mapie kultury i historii Gdańska oraz Pomorza, przyczyniając się do poznawania dziedzictwa regionu zarówno przez mieszkańców, jak i turystów.