Muzeum Harcerstwa w Warszawie to instytucja powołana przez Związek Harcerstwa Polskiego 6 czerwca 2001 roku, mająca na celu gromadzenie, ochronę oraz upowszechnianie wiedzy o historii harcerstwa i skautingu. Historia muzeum sięga początku ruchu harcerskiego w Polsce, a pierwsze próby stworzenia placówki miały miejsce w 1916 roku. W dwudziestoleciu międzywojennym idea zyskała orędownika w osobie Wacława Błażejewskiego, jednak plany przerwał wybuch II wojny światowej. Po wojnie dokumenty i pamiątki gromadzono w Głównej Kwaterze ZHP, co stało się podstawą do założenia muzeum. W latach 2005-2010 muzeum mieściło się w Świątyni Egipskiej w Łazienkach Królewskich, a od 2010 roku znajduje się w budynku Głównej Kwatery ZHP przy ul. Konopnickiej 6 w Warszawie. Główne cele muzeum obejmują ochronę dóbr kultury związanych z harcerstwem, popularyzację wartości harcerskich oraz organizację wystaw, w tym wystaw objazdowych, które są dużą atrakcją dla zwiedzających. W ciągu swojej działalności muzeum zorganizowało wiele wystaw, na przykład "Niepodległość harcerstwem znaczona" oraz "Emancypantki czy Siłaczki - Harcerki Polski 1911-1949". Muzeum ma też dwie filie w Pruszkowie i Ursusie. W obszarze działalności wydawniczej Muzeum Harcerstwa publikuje książki i czasopisma, w tym Harcerski Słownik Biograficzny oraz Rocznik Naukowy "Harcerstwo". Oprócz tego, Muzeum prowadzi działalność edukacyjną, angażując się w organizację warsztatów i zajęć edukacyjnych na zlotach harcerskich. Obecnie dyrektorem muzeum jest phm. dr Paweł Bezak. Muzeum zatrudnia specjalistów w różnych dziedzinach, a prace nad zbiorami są wspierane przez Radę Naukową. Wśród ciekawostek warto wymienić, że w zasobach muzeum znajdują się archiwalne nagrania z lat 60., 70., 80. i 90. XX wieku, które są teraz dostępne dzięki digitalizacji. Museum Harcerstwa odgrywa istotną rolę w kultywowaniu historii i wartości ruchu harcerskiego, stanowiąc ważny punkt na kulturalnej mapie Warszawy.