Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego

Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego, znane również jako Muzeum Czapskich, jest oddziałem Muzeum Narodowego w Krakowie, mieszczącym się w zabytkowym pałacu Czapskich z 1884 roku przy ulicy Józefa Piłsudskiego. Pałac został zakupiony przez Emeryka Hutten-Czapskiego, kolekcjonera, bibliofila i numizmatyka, który w swoim majątku zgromadził ponad 11 tys. artefaktów, w tym monet, medali i starodruków. W 1896 roku na jego zlecenie Tadeusz Stryjeński zaprojektował pawilon muzealny, którego wejście ozdobiono łacińskim napisem „Monumentis Patriae Naufragio Ereptis”. Po śmierci Hutten-Czapskiego w 1896 roku, jego żona Elżbieta odegrała kluczową rolę w powołaniu muzeum, które otwarto w 1901 roku. W 1903 roku rodzina przekazała całą kolekcję miastu, a w 1904 muzeum stało się oddziałem Muzeum Narodowego. Do zbiorów muzeum dodane zostały darowizny, m.in. od Wiktora Wittyga i Zygmunta Zakrzewskiego, co wzbogaciło kolekcję o monety średniowieczne i piastowskie. Całość eksponowano do 1939 roku, a po wojnie zbiory były systematycznie rozwijane. W 2013 roku, po remoncie, otwarto Europejskie Centrum Numizmatyki Polskiej, w którym prezentowane są kolekcje monet, medali i banknotów. Muzeum zawiera również wiele cennych zbiorów, jak atrakcyjne dla zwiedzających stare druki, fotografie i ciekawe obiekty, w tym rzeźby i zabytkowy piec kaflowy. W działalności muzeum obecnie ważną rolę odgrywa kierownik Agnieszka Kosińska, a w budynkach przy ul. Piłsudskiego mieści się wiele specjalistycznych działów oraz pracownia konserwacji. Na uwagę zasługują również rzeźby takie jak Chimera Henryka Kunzeka oraz Morfeusz Teofili Certowicz, które zdobią otoczenie muzeum.