Muzeum Lenina w Poroninie

Ekspozycja stała w muzeum Lenina w Poroninie, działającym w latach 1947–1990, koncentrowała się na pobycie Włodzimierza Lenina w Krakowie i na Podhalu w latach 1912–1914. Muzeum zgromadziło około tysiąca eksponatów, które obejmowały dokumenty, fotokopie prac Lenina, a także ilustracje związane z jego działalnością w Galicji oraz portrety Lenina i Nadieżdy Krupskiej. W latach 1913–1914 Lenin mieszkał w Białym Dunajcu, gdzie frequentował karczmę Pawła Guta-Mostowego i prowadził rozmowy z przybywającymi z Rosji działaczami SDPRR, planując tam utworzenie szkoły partyjnej. Niestety, wybuch I wojny światowej uniemożliwił realizację tych planów. W Poroninie Lenin spotykał się z miejscową ludnością i organizował wyprawy w Tatry, a także pracował i korespondował z rosyjskimi towarzyszami. Po II wojnie światowej władze komunistyczne przekształciły karczmę w muzeum, a obok postawiono pomnik Lenina. W 1970 roku podziemna organizacja Ruch zaplanowała akcję „Poronin”, mającą na celu podpalenie muzeum i zniszczenie pomnika, jednak przedsięwzięcie zakończyło się niepowodzeniem z powodu donosu. Muzeum zlikwidowano w 1990 roku, a pomnik Lenina został zdemontowany i przeniesiony do Lubelszczyzny. Ciekawostką jest, że rzeźba posiada otwór w ramieniu, co jest wynikiem jej demontażu. Muzeum Lenina, w kontekście architektonicznym, oddawało ducha czasów, w których Lenin był osobą centralną dla historycznych przemian w Europie, a jego działalność w Poroninie miała znaczący wpływ na rozwój ruchu robotniczego.