Muzeum Nurkowania w Warszawie, zainaugurowane 27 lutego 2006 roku z inicjatywy Kariny Kowalskiej, stanowi jedyną tego rodzaju placówkę w Polsce oraz jedną z nielicznych w Europie. Mieści się w piwnicy przedwojennego budynku Laboratorium chemiczno-farmaceutycznego „Asmidar”, wzniesionego w latach 1930−1931, co podkreśla znaczenie architektoniczne tej lokalizacji. Muzeum zostało otwarte w ramach obchodów 50-lecia Warszawskiego Klubu Płetwonurków i w 2008 roku otrzymało nagrodę The Nautiek Award od brytyjskiego Stowarzyszenia Miłośników Historii Nurkowania. W placówce gromadzone są eksponaty związane z historią nurkowania i archeologią podwodną, w tym hełmy nurków klasycznych z 1895 roku, aparaty mieszankowe niemieckiej firmy Dräger, czy skafandry wykorzystywane przez załogi okrętów podwodnych. Muzeum dysponuje około 800 eksponatami, z których większość to dary prywatnych kolekcjonerów. Wśród ciekawych obiektów znajdują się m.in. sztućce i porcelana z wraku niemieckiego U-Boota, kusze do polowań pod wodą, w tym jedna należąca do słynnego żeglarza Leonida Teligi, a także kości z kręgosłupa wieloryba i ząb megalodona. Oprócz stałej ekspozycji, muzeum organizuje wystawy czasowe oraz cykliczne spotkania i pokazy filmowe, przyczyniając się do popularyzacji wiedzy o historii nurkowania i podwodnych przygodach.