Niesłysz

Jezioro Niesłysz, położone w województwie lubuskim, jest największym zbiornikiem Pojezierza Łagowskiego. Charakteryzuje się dobrze rozwiniętą linią brzegową, wielu zatokami oraz trzema wyspami. Jego historia sięga 1470 roku, a pierwotne nazwy ewoluowały przez wieki. W 1950 roku nadano mu obecną nazwę. Powierzchnia jeziora wynosi od 486,2 do 526 ha, a maksymalna głębokość to 34,7 m. Jest it eutroficzne, co wpływa na jego bioróżnorodność. Roślinność dorasta do 90% linii brzegowej, a ich typy zmieniają się w zależności od lokalizacji. Jezioro jest miejscem licznych gatunków ryb i ptaków, w tym dużych skupisk łyski i gęsi. Niesłysz jest ważnym celem turystycznym, z ośrodkami wypoczynkowymi i przystaniami żeglarskimi. W ciągu roku odwiedza je około 180 tys. turystów. Jezioro ma status strefy ciszy i jest objęte ochroną krajobrazu. Na terenie wokół znajduje się średniowieczne grodzisko oraz pozostałości najstarszego mostu w Polsce z IX wieku. W czasach III Rzeszy jezioro pełniło strategiczną rolę jako część linii umocnień. Pomimo zagrożeń ekologicznych, takich jak zakwity sinicowe, jakość wód pozostaje na poziomie, który sprzyja rekreacji i ochronie biologicznej. Ciekawostką jest jego wszechstronność w działalności rekreacyjnej, w tym nurkowania, żeglarstwa oraz organizacji regat i obozów.