Osiedle Hallera

Osiedle Generała Józefa Hallera w Stargardzie to osiedle o charakterze wojskowym, zbudowane w latach 70. XX wieku dla żołnierzy oraz ich rodzin. Pierwotnie nosiło nazwę osiedla gen. Aleksandra Zawadzkiego i było rozwijane w bliskim sąsiedztwie jednostek wojskowych, takich jak 9 Pułk Zmechanizowany czy 6 Brygada Kawalerii Pancernej. Osiedle składa się z 17 budynków mieszkalnych oraz bloku internatu wojskowego, głównie zbudowanych z wielkiej płyty. W zabudowie przeważają pięciopiętrowe i czteropiętrowe budynki, a w infrastrukturze osiedla znajdują się drogi osiedlowe oraz garaże. Do lat 90. osiedle było administrowane przez Wojskową Agencję Mieszkaniową, a później stało się wspólnotą mieszkaniową. Na terenie osiedla działały liczne usługi, w tym kasyna wojskowe, sklepy i kawiarnie. Osiedle charakteryzuje się dobrym dostępem do komunikacji miejskiej dzięki bliskiej lokalizacji przy Alei Żołnierza oraz autobusom kursującym między innymi do centralnych części Stargardu. Wspólnoty mieszkańców zajmują się również zielenią osiedlową, co zostało docenione w konkursach na zagospodarowanie przestrzeni. Ciekawostką jest, że osiedle miało swoją administrację wojskową oraz funkcjonowało tam wiele instytucji, takich jak przedszkola wojskowe i kluby. Współczesne problemy osiedla obejmują spory dotyczące własności garaży oraz zagospodarowania wspólnych przestrzeni, co prowadzi do konfliktów między mieszkańcami. Mimo to, osiedle Hallera pozostaje ważnym miejscem z bogatą historią oraz aktywnym życiem społecznym.