Ostoja na Zatoce Pomorskiej

Ostoja na Zatoce Pomorskiej (PLH990002) to obszar o powierzchni 243 058,55 ha, zlokalizowany w południowej części Morza Bałtyckiego, obejmujący morskie tereny od ujścia Świny do Dźwirzyna. Ustanowiony przez Komisję Europejską w 2009 roku, obszar ten ma na celu ochronę naturalnych siedlisk oraz zagrożonych gatunków zwierząt, takich jak foka szara, minóg morski, morświn i parposz. Znajdują się tu piaszczyste ławice podmorskie, które zajmują 25% powierzchni Ostoi oraz różnorodne dno morskie, od ławic do żwirowisk. Obszar jest kluczowy dla bałtyckiej populacji parposza i stanowi miejsce występowania morświna. W 2010 i 2014 roku powierzchnia obszaru była korygowana przez Komisję Europejską. Środowisko przyrodnicze Zatoki Pomorskiej charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem, co sprzyja występowaniu wielu gatunków ptaków, w tym rzadkich, wymienionych w dyrektywach UE. Ostoja ma swoje znaczenie nie tylko dla ochrony przyrody, ale także jako region turystyczny i badawczy. Nadzór nad obszarem sprawuje dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie, a sama ostoja pokrywa się niemal w całości z obszarem specjalnej ochrony ptaków „Zatoka Pomorska”.