Płaskowyż Jędrzejowski

Płaskowyż Jędrzejowski, położony w południowo-zachodniej części województwa świętokrzyskiego, stanowi wyżynę, która jest częścią Niecki Nidziańskiej. Graniczy od zachodu z doliną Pilicy, od północy z Białą Nidą, natomiast od południa ogranicza go rzeka Mierzawa, a wschodnie granice wyznacza Nida. Geologicznie jest zbudowany głównie z margli kredowych, a na jego powierzchni występują także piaski i gliny czwartorzędowe. Teren cechują łagodne wzniesienia, które mają przeważnie układ równoleżnikowy, osiągające wysokości od 260 do 326 m n.p.m. Na tym obszarze wykształciły się urodzajne gleby, zwane rędzinami, co sprzyja rozwojowi rolnictwa. W centralnej części płaskowyżu znajduje się Jędrzejów, miasto o bogatej historii, które jest znane z architektury sakralnej, szczególnie kościoła św. Bartłomieja oraz klasztoru O.O. Cystersów. W Jędrzejowie można również odnaleźć liczne zabytki związane z historią regionu, w tym pozostałości dawnej architektury, które świadczą o bogatej przeszłości tego miejsca. Płaskowyż Jędrzejowski jest w przeważającej mierze terenami rolniczymi, co podkreśla jego znaczenie dla lokalnej gospodarki. Ciekawostką jest, że region ten jest również znany z licznych tras turystycznych, które przyciągają miłośników przyrody oraz historii.