Płaskowyż Nałęczowski

Płaskowyż Nałęczowski to mezoregion naturalny położony w południowo-wschodniej Polsce, obejmujący obszar o powierzchni 615 km², który jest częścią Wyżyny Lubelskiej. Charakteryzuje się on niemal ciągłą warstwą lessów i jest poprzecinany dolinami rzecznymi, w tym Bystra, Czechówka i Ciemięga, a także tworzy złożone systemy erozyjne w postaci wąwozów. Wierzchowiny lessowe osiągają wysokość 220–240 m n.p.m., a różnice wysokości są niewielkie, rzadko przekraczające 20 m. Płaskowyż rozciąga się między dolinami Wisły i Bystrzycy, a jego granice północna i południowa są wyraźnie zaznaczone w rzeźbie terenu. Ze względu na żyzne gleby, głównie płowe, region ten jest istotnym obszarem rolniczym. Na Płaskowyżu położona jest również historyczna część Lublina, w tym Stare Miasto oraz dzielnice Żmigród i Czwartek, które znajdują się w strefie krawędziowej mezoregionu. Warto również zaznaczyć, że na obszarze Płaskowyżu znajdują się inne miejscowości takie jak Kazimierz Dolny, Kurów, Puławy, a także Nałęczów, znany z walorów uzdrowiskowych. Mezoregion łączy bogate dziedzictwo kulturowe, historyczne oraz naturalne, co czyni go interesującym punktem na mapie Polski.