Pałac pod Głowami w Szczecinie

Pałac pod Głowami w Szczecinie, położony przy pl. Żołnierza Polskiego 2 (ul. Staromłyńska 1), to klasycystyczny budynek z końca XVIII wieku, który składa się z dwóch połączonych budowli, złączonych w 1889 roku. Do końca II wojny światowej budynek pełnił funkcje wojskowe, a po wojennej odbudowie w 1958 roku został przekazany instytucjom kulturalnym. Obecnie w jego zachodniej części znajduje się Klub 13 Muz, powstały z inicjatywy Gałczyńskiego, a w wschodniej części mieści się Muzeum Sztuki Współczesnej, będące oddziałem Muzeum Narodowego w Szczecinie. Nazwa pałacu pochodzi od dziewięciu głów zdobiących szczyty okien, które przed wojną przedstawiały antycznych herosów. Po odbudowie umieszczono w ich miejscu głowy szczecinian związanych z kulturą, takich jak Władysław Filipowiak czy Zofia Krzymuska-Fafius, co miało na celu podkreślenie młodej polskości Szczecina. Architektonicznie, pałac zachował kilka oryginalnych elementów, takich jak sztukaterie. Ciekawostką jest, że projektantem nowych popiersi był Sławomir Lewiński, który dążył do uwiecznienia lokalnych twórców i ich wkładu w kulturę miasta. W rezultacie Pałac pod Głowami nie tylko stoi jako przykład klasycystycznej architektury, ale także jako istotny element historyczno-kulturowy Szczecina.