Pałac w Falentach to wczesnobarokowa budowla z I połowy XVII wieku, zbudowana około 1620 roku przez Zygmunta Opackiego, podkomorzego warszawskiego, otoczona parkiem krajobrazowym. Przez wieki gościł znane postacie, w tym królów Zygmunta III i Władysława IV oraz królową Ludwikę Marię Gonzagę. W wyniku potopu szwedzkiego pałac doznał zniszczeń, a jego odbudowa nastąpiła w 1717 roku dzięki Franciszkowi Janowi Załuskiemu, wojewodzie czernihowskiemu. W 1787 roku Piotr Tepper oraz jego adoptowany siostrzeniec Piotr Fergusson Tepper przeprowadzili modernizację, a architekt Szymon Bogumił Zug przygotował nowe projekty. W tym czasie pałac był miejscem wizyt króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. W XVIII wieku, na pamiątkę bitwy pod Raszynem, Zofia Danglowa umieściła na pałacu upamiętniającą tablicę. W 1839 roku majątek w Falentach kupił kupiec Jan August Spiski, który zbudował oranżerię i zmodernizował ogród. Kolejni właściciele, Maria z Tyzenhauzów hr. Przeździecka i hr. Aleksander Przeździecki, w latach 1852-1857 dokonali przebudowy pod kierownictwem włoskiego architekta Franciszka Marii Lanci. Od 1872 do 1909 pałac był w rękach Gustawa Przezdzieckiego, a następnie jego córki Zofii Czetwertyńskiej. W czasie II wojny światowej pałac służył jako ośrodek wypoczynkowy dla wyższych oficerów SS. Po wojnie, w 1945 roku, majątek został przejęty przez Skarb Państwa, a po odbudowie według projektu Franciszka Kanclerza, w pałacu zorganizowano siedzibę Najwyższej Izby Kontroli, a później Rady Państwa. Obecnie znajdują się tam Instytut Technologiczno-Przyrodniczy oraz Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Rozwoju Regionalnego, co czyni pałac ważnym ośrodkiem kulturalnym i edukacyjnym.