Pałac w Krzyżanowicach

Pałac w Krzyżanowicach to neogotycki budynek z XVII wieku, który został wzniesiony w 1700 roku przez hrabiego Jana Bernarda Praschma. Po jego śmierci przeszedł w ręce barona Karola Gabriela von Wengerski, a od 1775 roku znajdował się w posiadaniu rodziny Lichnowskich, znanych z bogatych majątków w okolicy Raciborza i Opaw. W czasie ich panowania pałac stał się miejscem spotkań artystycznych, a gośćmi byli wybitni kompozytorzy, w tym Ludwig van Beethoven i Ferenc Liszt. W 1856 roku pałac przeszedł przebudowę na styl neogotycki z inicjatywy księcia Karola von Lichnowsky, w ramach której dodano okrągłą wieżę, salę rycerską, obrysowane baszty oraz charakterystyczne cechy architektoniczne, takie jak ryzality, ostre łuki i schodkowe szczyty, co nadało budowli unikalny wygląd inspirowany angielskim stylem cottage. Autorem tej przebudowy był architekt Carl Lüdecke. W 1930 roku posiadłość została sprzedana siostrom ze Zgromadzenia Franciszkanek, które przekształciły ją w klasztor i dom opieki, co sprawia, że do dziś pałac pozostaje w rękach duchownych. Ciekawostką są herby rodzinne umieszczone w architekturze budynku, w tym herb Karola von Lichnowsky oraz herb von Werdenberg. Pałac jest nie tylko świadectwem bogatej historii lokalnej arystokracji, ale i miejscem historycznych spotkań artystycznych, które miały wpływ na rozwój kultury w regionie. Dziś, mimo zmian właścicieli, zachowuje swoje unikalne walory architektoniczne oraz kulturowe.