Pałac w Wąsowie

Pałac w Wąsowie, zbudowany w latach 1780-1786 dla Sylwestra Sczanieckiego, to przykład klasycyzmu z elementami barokowo-klasycystycznymi. Jego prostokątny plan, piętrowa bryła z wysokim parterem i niskim piętrem, zdobiona jest czterospadowym dachem. Fronton pałacu wyróżnia się trzyosiowym ryzalitem z pilastrami wielkiego porządku oraz trójkątnym frontonem, w którym umieszczono herby Ogończyk Skórzewskich i Ossoria Sczanieckich. Wnętrze pałacu skupia się na osi głównej, gdzie znajdują się sień, klatka schodowa oraz salon, podczas gdy pozostałe pomieszczenia zostały przekształcone w pokoje hotelowe. Po śmierci rodziców Emilia Sczaniecka zamieszkała z rodzeństwem u dziadków, Anastazji i Sylwestra Sczanieckich. W wyniku podziału rodziny majątek w Wąsowie i Brodach przypadł Konstantemu Sczanieckiemu, który w 1860 roku sprzedał go Ludwikowi Lewince, a ten z kolei oddał bankierowi z Berlina, Richardowi von Hardt. W pobliżu znajduje się tzw. "nowy" pałac, powstały w 1872 roku. Od 1995 roku obiekt jest w rękach prywatnego właściciela, który z sukcesem przeprowadził jego restaurację, zachowując historyczną architekturę oraz dekoracje, przekształcając pałac w centrum hotelowo-restauracyjne. Ciekawostką jest, że związek z rodem Sczanieckich oraz odziedziczone herby stanowią ważny element lokalnej tożsamości kulturowej. Działania konserwatorskie umożliwiły ponowne włączenie pałacu do życia społecznego regionu, czyniąc go atrakcyjnym miejscem zarówno dla turystów, jak i mieszkańców.