Pałac w Zagórzanach

Pałac w Zagórzanach to XIX-wieczny zabytek, zaprojektowany przez Franciszka Marię Lanciego i wzniesiony przez Tadeusza Skrzyńskiego, usytuowany w województwie małopolskim, niedaleko Gorlic. Uzyskuje status jednej z najefektowniejszych siedzib neogotyckich w Polsce dzięki charakterystycznym elementom, takim jak ostre łuki, pinakle oraz bogata dekoracja architektoniczna. Pałac ma trzy kondygnacje, cztery skrzydła i imponującą powierzchnię 2400 m². W jego wnętrzach znajdowały się teatr i orkiestra. Po śmierci Tadeusza pałac przeszedł w ręce jego syna i kolejnych właścicieli, m.in. hrabiego Adama Skrzyńskiego i hrabiego Aleksandra Skrzyńskiego, znanego polityka II Rzeczypospolitej. Po II wojnie światowej obiekt przeszedł wiele zawirowań, stając się miejscem dla sierot, a później dla dzieci. W latach 70. i 80. XX wieku prowadzono jedynie ograniczone prace remontowe. W 1989 roku pałac przeszedł pod zarząd Skarbu Państwa, a w latach 90. znów zmieniał właścicieli, jednak z braku zainteresowania spadkobierców zniszczał. Ostatni właściciele podejmowali próby renowacji, w tym remont dachu. Otaczający pałac park krajobrazowy, zaprojektowany w stylu angielskim, liczy kilkanaście hektarów, oferując piękne okazałe drzewa, altanki oraz inne elementy ogrodowe. Mauzoleum rodziny Skrzyńskich, znajdujące się w bliskim sąsiedztwie, zostało zaprojektowane przez Mariana Teodora Talowskiego w kształcie egipskiej piramidy. Pałac w Zagórzanach to kwintesencja kulturalnego dziedzictwa regionu, łącząc elementy architektury, historii i sztuki, a jego złożona historia czyni go istotnym punktem na mapie polskich zabytków.