Pałac Wielopolskich, wzniesiony w latach 1535–1560 dla hetmana Jana Tarnowskiego, przeszedł przez różne etapy historii i właścicieli, w tym Ostrogskich, Zamoyskich oraz Wielopolskich, którzy trzymali go do 1864 roku, kiedy to został zakupiony przez Gminę Miasta Krakowa i przekształcony na siedzibę magistratu. Pałac był wielokrotnie przebudowywany, w tym w latach 1620–1640, kiedy to zyskał barokową sieni oraz portal. Po pożarze w 1850 roku i kolejnych zmianach, w latach 1865–1868 przebudowano go na potrzeby urzędów miejskich według projektu Pawła Barańskiego. Architektura pałacu łączy w sobie elementy różnych stylów; oryginalne gotyckie i renesansowe detale współistnieją z neorenesansowym portalem z początku XX wieku, który ozdobiony jest rzeźbami symbolizującymi pracę i godność. Wnętrza pałacu wyróżniają się reprezentacyjnymi salami, takimi jak Sala Obrad im. Stanisława Wyspiańskiego z malowidłami Jana Bukowskiego, Sala Portretowa z wizerunkami królów polskich, oraz nowoczesne zaplecze biurowe magistratu. Pałac stanowi centrum kulturalne, w którym odbywają się różnorodne wydarzenia, w tym bale, wystawy i prezentacje artystyczne. Ciekawostką jest jego ciągły związek z historią miasta, jako że w pałacu odbywały się ważne wydarzenia, takie jak przedstawienia teatralne, a w XX wieku pożar w 1926 roku zmienił wystrój Sali Posiedzeń Rady Miejskiej. W 1993 roku rozpoczęto prace konserwatorskie, które mają na celu przywrócenie pierwotnego blasku budynku. Pałac dostrzegany jest nie tylko jako istotny element architektoniczny Krakowa, ale także ważny punkt w kontekście kulturalnym i historycznym miasta. Obecnie mieści się tu siedziba Prezydenta Krakowa oraz Urząd Miasta, co czyni go miejscem istotnym dla współczesnego życia miejskiego.