Parafia Ewangelicko-Augsburska w Zabrzu

Parafia Ewangelicko-Augsburska w Zabrzu, założona w 1873 roku, ma bogatą historię, która odzwierciedla rozwój ewangelicyzmu na Górnym Śląsku. Jej początki sięgają XVI wieku, kiedy to w regionie rozprzestrzeniały się idee Reformacji. Rozwój parafii został zahamowany przez kontrreformację oraz wojnę trzydziestoletnią, co spowodowało niemal całkowity zanik ewangelicyzmu w Zabrzu do XVIII wieku. Wzrost liczby ludności na początku XIX wieku, związany z rozwojem przemysłu w regionie, przyczynił się do odrodzenia społeczności ewangelickiej. Pierwszy kościół, Kościół Pokoju, poświęcony został w 1874 roku, a jego architektura odzwierciedla styl neogotycki, typowy dla tego okresu. Parafia rozwijała się dynamicznie, wprowadzała działalność edukacyjną i charytatywną oraz organizowała różnorodne formy wsparcia dla swoich wiernych, m.in. stacje diakonijne i chóry. W XX wieku, w związku z plebiscytem i II wojną światową, parafia borykała się z wieloma wyzwaniami, w tym utratą członków na rzecz emigracji. Po wojnie nastąpiła odbudowa oraz powrót do tradycji kulturowych, a także utworzenie nowych filiałów, takich jak w Mikulczycach czy Kędzierzynie-Koźlu. Dziś parafia administruje trzema cmentarzami oraz aktywnie angażuje się w działalność kulturalną, edukacyjną i diakonijną, oferując m.in. terapie dla dzieci oraz wsparcie dla osób starszych. Ciekawostką jest, że pomimo licznych trudności, takich jak zniszczenia wojenne, parafia potrafiła się odnaleźć w zmieniającej się rzeczywistości i zachować swoją tożsamość, stając się ważnym miejscem dla ewangelickiej społeczności w regionie. Obecnie Kościół Pokoju w Zabrzu, kościół w Mikulczycach oraz filia w Kędzierzynie-Koźlu pełnią istotne role jako centra życia religijnego i społecznego, a ich działalność skupia się na integracji wspólnoty oraz promowaniu wartości ewangelickich.