Parafia Trójcy Przenajświętszej w Zambrowie

Parafia pw. Trójcy Przenajświętszej w Zambrowie to rzymskokatolicka wspólnota, która została erygowana 4 maja 1283 roku z fundacji księcia Konrada II. Historia parafii jest burzliwa; w XIII wieku, w czasie licznych konfliktów rusko-litewsko-polskich, parafia uległa zawieszeniu, lecz została wznowiona przez księcia Janusza I pod koniec XIV wieku. Obecny kościół, zbudowany w stylu neogotyckim, powstał w latach 1874-1879 z inicjatywy księży Pawła Makowskiego i Aleksandra Mioduszewskiego, a jego konsekracja miała miejsce 4 czerwca 1925 roku. W architekturze świątyni wyróżniają się zachowane epitafia, np. Macieja Laskowskiego czy Mateusza Krajewskiego oraz cenne obiekty liturgiczne, takie jak barokowa monstrancja i rokokowy kielich mszalny. Kościół został zniszczony w czasie II wojny światowej, jednak dzięki staraniom księdza Aleksandra Srzednickiego udało się go odbudować. Parafia dysponuje cmentarzem o powierzchni 4,0 ha, oddalonym o 0,5 km od kościoła. Plebania, murowana, została wybudowana w latach 1986-1988. W historii parafii funkcjonowało wielu proboszczów, z których najwcześniejszym był ks. Marcin z Idzikowic około 1445 roku. Wiele zmian w kierownictwie było związanych z wydarzeniami historycznymi, a także z osobistymi losami księży, którzy pełnili swoje funkcje, dbało o rozwój duchowy oraz materialny wspólnoty. Parafia Trójcy Przenajświętszej nie tylko skupia życie religijne, ale również pełni ważną rolę w lokalnej kulturze Zambrowa, stanowiąc ważny punkt odniesienia dla mieszkańców.