Park Sołacki

Park Sołacki w Poznaniu, zlokalizowany w dzielnicy willowej Sołacz, o powierzchni 14,63 ha, charakteryzuje się angielskim stylem krajobrazowym i wydłużonym kształtem, otoczony ulicami Małopolską, Litewską, Nad Wierzbakiem oraz Niestachowską. Został zaprojektowany przez Hermanna Kube i zbudowany w latach 1908-1911. Na jego terenie znajduje się Staw Sołacki, mosty oraz drewniane aleje spacerowe z historycznymi latarniami. W parku ulokowane są place zabaw, a także restauracja, która miała znaczący wpływ na jego popularność. Od 1912 roku park stał się miejscem spotkań i wydarzeń kulturalnych, takich jak koncerty i festyny. Szczególnie znane były Kiermasze Sołackie, które przyciągały tłumy. Park nie ucierpiał w trakcie obu wojen światowych i zachował atrakcyjność dzięki dbałości nowych władz po niepodległości. Po II wojnie światowej elastyczność w organizacji wydarzeń trwała, a park zyskał m.in. nową restaurację oraz łódki na stawie. W późniejszych latach park przeszedł szereg modernizacji, w tym renowację mostów i alej. Od 2006 roku łódki wróciły na staw. Interesującym szczegółem jest rzeźba „Dwie kobiety” z 2008 roku, która wzbudza kontrowersje wśród odwiedzających. Przyroda parku obfituje w różnorodne gatunki drzew i krzewów, w tym rzadkie okazy, jak mandarynka czy mrówka Temnothorax corticalis. Park pozostaje miejscem odpoczynku i rekreacji dla poznaniaków, oferując spokój i naturalne piękno.