Piskorzów, wieś położona w województwie dolnośląskim, ma bogaty rodowód sięgający 1300 roku. W przeszłości istniały tu parafia ewangelicka, kościół filialny, szkoła, młyny wodne, gorzelnia, browar oraz warsztaty tkackie. W okresie średniowiecza Piskorzów przechodził przez różne zmiany własnościowe, najpierw będąc w rękach rodów rycerskich, a później rodzin von Peterswaldów i von Gellhomów. W XVI wieku majątek von Peterswaldów uległ podziałowi, a Piskorzów przeszedł w ręce rodziny Gellhornów, z którymi wiązał się rozwój tkactwa. Piszorzów cierpiał na wyludnienie po wojnie trzydziestoletniej, a okres kolejnych konfliktów i klęsk żywiołowych, takich jak pożary i zarazy, przyniósł stagnację gospodarczą. W XVIII wieku majątek przeszedł na rodzinę Stolberg - Wernigerode, a później na kolejnych właścicieli. W 1946 roku założono tutaj Ochotniczą Straż Pożarną, a rok później drużynę piłkarską. Wieś była samodzielna do 2015 roku, a od 1 stycznia 2016 znów uzyskała autonomię. Architektonicznie wyróżnia się kościołem św. Jana Nepomucena, zbudowanym w XVI wieku, który przeszedł wiele przebudów. Choć początkowo był to kościół ewangelicki, w 1654 roku został "zredukowany" przez katolików, a po przekształceniach w XX wieku stał się obiektem o nieokreślonym stylu, z cechami architektury ludowej. Jego wnętrze zdobią elementy z XVIII-XX wieku, a zewnętrzne detale, takie jak ceglane gzymsy i sygnaturka, podkreślają wyjątkowość budowli. Nazwa miejscowości wywodzi się od polskiego słowa oznaczającego piasek, a przez wieki zmieniała się w wyniku germanizacji. Piskorzów, z historią pełną wojen, przemian i kulturalnych interakcji, jest interesującym miejscem z atrakcjami zarówno dla miłośników historii, jak i architektury.