Plac Ludwika Hirszfelda, położony na osiedlu Południe we Wrocławiu, nosił w swojej historii różne nazwy, w tym Höfchenplatz i Franz-Seldte-Platz. Jego patronem jest Ludwik Hirszfeld, zasłużony lekarz i mikrobiolog. Plac został wytyczony w 1882 roku i pierwotnie pełnił funkcję terenu zielonego, z dwujezdniową arterią przecinającą go. W kolejnych latach w jego otoczeniu powstały kamienice czynszowe oraz budynki szpitalne, w tym kompleks Krajowego Zakładu Ubezpieczeń, zaprojektowany w neogotyckim stylu przez Karla Grossera w latach 1891-1893. Do II wojny światowej większość okolicznej zabudowy uległa zniszczeniu, a ocalały jedynie budynki szpitala. Po wojnie plac przeszedł znaczącą transformację, w jego otoczeniu zbudowano nowe kompleksy mieszkalne i edukacyjne, w tym Zespół Szkół Ogólnokształcących. Na placu działa Dolnośląskie Centrum Onkologii, mieszczące się w historycznych, przedwojennych budynkach. W latach 70. XX wieku na placu powstał budynek mieszkalno-handlowy w stylu brutalizm, którego część ulokowana nad ulicą Zaporoską została rozebrana w 2006 roku z powodu problemów z wysokością przejazdu, które prowadziły do licznych kolizji. Obecnie plac ma prostokątny kształt, o wymiarach 140 na 120 m, z ulicą Zaporoską przecinającą go osiowo. Jego pierwotny charakter jako przestrzeni zielonej został zatarte przez zabudowę, co zmienia jego funkcję miejską. Plac oraz otaczająca go architektura, będąca przykładem przeszłych epok, posłużyła jako tło dla życia społecznego i kulturalnego Wrocławia, zachowując historyczną pamięć oraz odniesienia do znanych postaci związanych z regionem.