Podziemia kredowe w Chełmie

Podziemia kredowe w Chełmie to wyjątkowa zabytkowa kopalnia kredy, będąca unikalnym przykładem górnictwa kredowego w Europie. Zlokalizowany pod miastem kompleks korytarzy i komór powstał w wyniku wielowiekowej eksploatacji kredy piszącej, której wydobycie rozpoczęto w XIII wieku. Kopalnia przyczyniła się do rozwoju gospodarczego regionu, a jej złoża były wykorzystywane w budownictwie, ceramice i przemyśle farbiarskim. W XVII i XVIII wieku podziemia były szczególnie dobrze rozwinięte, z około 80% domów w centrum miasta mających bezpośredni dostęp do korytarzy. Po pewnym czasie tunele połączono, tworząc labirynt o szacowanej długości 40 km, który sięgał głębokości powyżej 20 m i był wykorzystywany także jako schronienie podczas wojen i napadów. Oprócz aspektów wydobywczych, podziemia były miejscem rozwoju unikalnych technik górniczych i zabezpieczeń. W XIX wieku władze miejskie całkowicie zakazały wydobycia kredy, co miało związek z bezpieczeństwem mieszkańców Chełma. W późniejszych latach, m.in. w 1936 r. i w latach 60. XX wieku, prowadzone były prace badawcze i zabezpieczające po incydentach budowlanych. W 1995 roku kompleks został wpisany do rejestru zabytków. Dziś, turystyka w podziemiach przyciąga zwiedzających dzięki stałej temperaturze +9 °C oraz ekspozycji związanej z historią górnictwa kredowego. Trasa turystyczna o długości 2 km prowadzi przez centralną część starego miasta, oferując różnorodne wystawy archeologiczne i możliwość spotkania ducha Bielucha. Ciekawostką jest również XVIII-wieczna ceglana obudowa górnicza, prowadząca do restauracji, co stanowi zachętę do odwiedzin tego miejsca.