Stacja metra Politechnika, zlokalizowana w warszawskiej dzielnicy Śródmieście, jest jednym z ważniejszych przystanków na linii M1. Jej budowa rozpoczęła się w 1985 roku, jednak przez problemy finansowe, zgodnie z pierwotnym harmonogramem, mrożona była do połowy lat 90. Otwarto ją 7 kwietnia 1995 jako stację końcową I etapu metra. Projekt architektoniczny stacji opracowała pracownia Metroprojekt pod kierunkiem Jasny Strzałkowskiej-Ryszki oraz Jerzego Blancarda. Mimo niskiego budżetu, stacja prezentuje walory funkcjonalne z jednoprzestrzenną halą peronową oraz ceramiką na ścianach, choć brakuje jej wielu zaplanowanych dekoracji. Charakterystyczne są również szare panele na ścianach i surowy beton na suficie. W ramach wykończenia, w 2015 roku odsłonięto mozaikę upamiętniającą 600-lecie stosunków polsko-tureckich, a w stacji zainstalowano nowy system informacji wizualnej oraz bramki ewakuacyjne. Stacja Politechnika ma znaczenie kulturalne – odzwierciedla rozwój warszawskiego metra i modernizację infrastruktury miejskiej. W 1999 roku odsłonięto tablicę upamiętniającą Jana Podoskiego, a kolejne wyróżnienie otrzymał Roman Ciesielski w 2004 roku. Rocznie stacja obsługiwała od 7,43 mln pasażerów w 2004 roku do 15 mln w latach 2013-2014, co wskazuje na jej dużą popularność. Połączenia komunikacyjne w okolicy obejmują przystanki tramwajowe i autobusowe, a także stacje Veturilo. Stacja posiada również parking podziemny, co podkreśla jej funkcjonalność. W 2013 roku stacja była świadkiem incydentu związanego z pożarem, który nie zagrażał jednak pasażerom dzięki sprawnemu działaniu zespołów ratunkowych. Politechnika była obiektem literackim, odnoszonym w rapowym utworze „U nas na Śródmieściu” z 2010 roku. Jej otwarcie otworzyło kolejny etap rozwoju infrastruktury transportowej Warszawy, przyczyniając się do poprawy komunikacji w mieście.